Don't Let Me Go - PROLOG

Kilka słów o mnie: Nazywam się Cassandra, ale wolę jak inni zwracają się do mnie Cassie, bądź Cass.

   Jestem raczej rozrywkową dziewczyną. Często podejmuję spontaniczne decyzje nie zastanawiając się nad ich konsekwencjami, ale taka już jestem. Lubię się zabawić. Mogę szaleć od rana do nocy. Jeżeli postawię na swoim, to tak już musi być. Wszyscy mówią mi, że jestem bardzo uparta, ale nie przeszkadza mi to, wręcz przeciwnie, podoba mi się. Bardzo przejmuję się opinią innych. Staram się, aby postrzegali mnie całkowicie inną, niż jestem w rzeczywistości. Próbuję zrobić wrażenie, że jestem bardzo odważna i buntownicza, a w środku tak naprawdę jestem spokojną dziewczyną, która po prostu potrzebuje się otworzyć, ale boję się, że wszyscy uznają mnie za nudziarę. Dlatego taka jestem…

   Może to trochę dziwne, ale interesuję się kulturą innych krajów. Marzę, aby zwiedzić parę, lecz niezbyt mi to wychodzi. Nie jestem aż taka bogata, aby pozwalać sobie na wiele. Jednak jakoś staram się radzić sobie sama.

   Moja mama jest bardzo kochana i stara mi się pomagać, a ojciec wiecznie pracuje. Nie widuję się z nim zbyt często, ale jakoś mi to nie przeszkadza. Rodzice starają się być bardzo troskliwi. Jednak mimo ich zainteresowania mną, wiele o mnie nie wiedzą.

   Chciałabym znaleźć swoją miłość. Mieć kogoś przy sobie, ale to nie jest łatwe. Jeżeli ktoś wejdzie do twojego życia, trudno jest o nim zapomnieć. Sama się o tym przekonałam. Przez jednego chłopaka mój świat się zawalił i zostałam kimś, kim wcale nie chciałam być. Trudy codziennego życia mnie zniszczyły. Nawet moi rodzice zauważyli, że dzieje się coś ze mną niedobrego.

   Ja, mój ojciec i mama, przeprowadzamy się do Londynu, ponieważ wpadam w pewne kłopoty. Okazuje się, że życie nie jest tylko oparte na cierpieniu i smutku. Zapominam o dotychczasowym złym życiu. Jednak pewne przykre wspomnienia powracają….

  Moja historia jest troszkę dziwna, ale prawdziwa. Pokazuje ona, że nie jest łatwo się odkochać i zacząć żyć na nowo.

Czy mi się uda?

Czy poradzę sobie z tym wszystkim? 

I czy wszystko się ułoży?

Witajcie :D
Ok, a więc jest już prolog. Sama muszę przyznać, że nie jestem z niego zadowolona. Tylko, że mi nigdy nie wychodzą prologi :(
Ok, obiecałam, że opowiem Wam, o co mniej - więcej chodzi w tej opowieści.
Otóż główną bohaterką jest Cassie. W prologu dowiedzieliście się czegoś więcej o niej. Jak możecie zauważyć jest zawiedziona z powodu chłopaka. Nadal go kocha, ale go straciła. W rozdziałach dowiecie się o co konkretnie chodzi. Teraz nie mogę Wam za dużo zdradzić.
Tak myślę, co mogłabym jeszcze napisać na temat opowiadania.
Ok, już wiem :D
Tą opowieść napisałam półtorej roku temu. Tak w sumie to dzięki niej zaczęłam pisać. Ale nie myślcie sobie, że ja ją tu tylko dodaję. Otóż piszę tę opowieść od nowa, ponieważ mój sposób pisania znacznie się zmienił i tamto, to była katastrofa. Całe opowiadanie jest do niczego, tylko wątki zachowałam i parę dodałam, a także parę usunęłam :D Mam nadzieję, że Wam się spodoba.

I teraz, nie wiem, czy mogę Was o to prosić, ale konieczna mi jest Wasza pomoc.
Otóż w następnym tygodniu mam ognisko klasowe i mnie wyznaczono do przygotowania zabaw. Niestety moja wychowawczyni tak bardzo mnie lubi, że przydzieliła mi to zadanie. ( mam nadzieję, że wyczułyście mój sarkazm. W rzeczywistości obie się nienawidzimy ) Jeżeli macie jakieś pomysły na zabawy, to proszę, zapiszcie mi je. Z pewnością uratujecie mi życie :D
Czy mogę Was o to prosić?

Ok, to chyba na tyle.
Kocham Was.